ประวัติวอลเลย์บอล
กีฬาวอลเลย์บอล (Volleyball) นั้น ถือกำเนิดขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ.1895
(พ.ศ.2438) โดย นายวิลเลียม จี. มอร์แกน (William
G. Morgan) ผู้อำนวยการฝ่ายพลศึกษาของสมาคม Y.M.C.A.
(Young Men's Christian Association) ประเทศสหรัฐอเมริกา ที่ต้องการมีกีฬาสำหรับเล่นในช่วงฤดูหนาวแทนกีฬากลางแจ้ง
เพื่อออกกำลังกายและพักผ่อนหย่อนใจยามหิมะตก
โดย นายวิลเลียม จี. มอร์แกน เกิดไอเดียในการพัฒนากีฬาวอลเลย์บอลขึ้น
ขณะที่เขากำลังนั่งดูเทนนิส และเลือกนำเอาตาข่ายกลางสนามของกีฬาเทนนิส
มาเป็นส่วนประกอบในกีฬาที่เขาคิดค้น และเลือกใช้ยางในของลูกบาสเก็ตบอล
มาเป็นลูกบอลที่ใช้ตีโต้ตอบกันไปมา
แต่ยางในของลูกบาสเก็ตบอลกลับให้น้ำหนักเบาจนเกินไป
จึงเปลี่ยนไปใช้ลูกบาสเก็ตบอลแทน
ซึ่งลูกบาสเก็ตบอลก็มีขนาดใหญ่และน้ำหนักมากจนเกินไปอีก
เขาจึงสั่งทำลูกบอลขึ้นมาใหม่โดยเฉพาะ ในขนาดเส้นรอบวง 25-27
นิ้ว และกำหนดน้ำหนักไว้ที่ 8-12 ออนซ์
จากนั้นจึงตั้งชื่อกีฬาชนิดนี้ว่า มินโทเนตต์ (Mintonette)
ต่อมา ชื่อของ มินโทเนตต์ (Mintonette) ถูกเปลี่ยนเป็น
วอลเลย์บอล (Volleyball) หลังได้รับคำแนะนำจาก ศาสตราจารย์
อัลเฟรด ที เฮลสเตด (Professor Alfred T. Helstead) ในงานประชุมสัมมนาผู้นำทางพลศึกษาที่วิทยาลัยสปริงฟิลด์
(Spring-field College) เมื่อปี ค.ศ.1896 (พ.ศ.2439)
และกลายเป็นกีฬายอดนิยมในหมู่ประชาชนชาวอเมริกัน
จนแพร่หลายออกไปทั่วโลก รวมทั้งมีการปรับปรุงและพัฒนาอยู่เป็นระยะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น